rakietą w sen

Głośne i późne zasypianie, a rano trzeba wstać, kiedy zadzwoni budzik. Tytus już w łóżku, ale słychać dźwięki rakiety, ona startuje, podrywa się, opada. Kosmonauta bryka, mało nie rozwalając swojego kosmicznego pojazdu z kołdry.
- Synku, zasypiaj już, późno jest.
- Przecież zasypiam - odpowiada Tytus i nawet na chwilę nie przestaje śpiewać, mówić, obracać się, podskakiwać.
Rakieta ani myśli przestać.
- Tytus, rano wstajemy, ja też już jestem zmęczona, śpij proszę.
- Przecież na koniec tak właśnie będzie, że śpię.